Naam Stadstaat: Marksgraaf
Symbool: Keltische draak
Locatie in Mythandir: Centraal-West
Naam belangrijkste stad: Drakeburge
Voornaamste Ras: Mens
Voornaamste aanbeden god: alle 6 Goden worden gelijk aanbeden
Taal: Gemeenschapstaal taal vermengd met
noorse/keltische woorden
Monetair systeem: Muntsysteem
Geografie
Marksgraaf ligt in centraal Mythandir, westelijk van de Elfenwouden en zuidoostelijk van het Meer van Cadrina, dat een natuurlijke grens en tevens eeuwig twistpunt lijkt te vormen met aangrenzend Ked’Andir. Marksgraaf is opgedeeld in vier Marken, arrondissementen bestuurd door een Markies, die door de Graaf zelf wordt verkozen uit de dertien zilveren Ridders die elke Mark overzien.
Huidige Markgraaf is Morgan Larsson, huidig Gouden Ridder van de Leeuw.
De Westermarken grenzen eveneens in hun geheel aan Ked’Andir. In het zuidoosten van de Oostermarken ligt het Duystergebergte. Barlingsveld vormt een apolitiek en areligieus centrum in het hart van het land, waar geen Ridder of Markies jurisdictie heeft, slechts de Magisters hebben er het laatste woord, onder de Graaf weliswaar.
De Marksman hebben geen grote steden, Drakeburge is hun hoofdstad. Een kleine eeuw geleden werd Midgard opgericht in de Oostermarken, om de handel met andere mogendheden (Nieuw Kyosata, Maer’Ulur, Kuldar) te bevorderen en het Duystergebergte te ontginnen. Op sommige problemen met het ontginnen na, verloopt de handel daar heel goed.
Rondom Drakeburge liggen vele kleinere dorpjes en gehuchten, meestal versterkte hereboerderijen met errond de horigen. Elke boerderij vormt een klein fort en de dorpen zijn allen ommuurd met hoge houten pallisades.
Verder bestaat Marksgraaf uit bossen en weiland en is niet zo dicht bevolkt,slechts in de Zuidermarken langsheen de zuidkust is een grotere bevolkingsdichtheid merkbaar, te wijten aan handel en visvangst. Bijgevolg is de Markse keuken dan ook gespecialiseerd in vis en zeevruchten.
Tijdens de Knookoorlogen werd veel van wat was verwoest, doch de huidige vestingen hebben zich bewezen en vormen tot op heden het hart van dit land.
Drakeburge
De hoofdstad van Marksgraaf, opgetrokken op de plaats waar zogezegd ooit de burcht van hun voorvader Koenraad de Harde stond. Deze stad begon als niets meer dan een versterkte burcht, opgetrokken om de toen talrijke orkenstammen het hoofd te bieden, maar groeide al gauw uit tot stadstaat na de exodus van het ganse volk van Marksgraaf vanuit Daorwin’Dar op het continent Antuïlestyr.
Bijna alle Ridders van de Twaalfde Maan hebben hier hun uitvalsbasis of geloofscentrum. Centrum van de stad is nog steeds de burcht waar de Graaf zetelt, rondom zijn de verschillende stadsdelen opgedeeld in zes districten, al naargelang hun aard zijn hier telkens twee Ridderordes ondergebracht.
Barlingsveld
Het legendarische Magiërscollege dat werd opgericht door de Magisters naar het evenbeeld van de verloren school ten tijde van Ragnarok. Hier zouden oeroude geschriften en spreukrollen opgeslagen zijn daterend tot de tijd van Ked’Rahh…
Barlingsveld vormt een areligieus en apolitiek centrum dan onafhankelijk fungeert binnen Marksgraaf, doch ten allen tijde de Graaf steunt, zowel politiek als in geval van oorlog. De zeer oude Pontus Halko, Grootmagister van het College treedt nog steeds op als raadsman voor de Graaf bij verschillende aangelegenheden.
Op magisch en wetenschappelijk vlak is Barlingsveld zelfs als het centrum van Mythandir, misschien zelfs de ganse wereld, te beschouwen.
Geschiedenis
Ten tijde van wat de Laatste Ragnarok wordt genoemd vluchtten de Magisters van het College te Barlingsveld tesamen met vele burgers via Stenen van Waan weg van het toenmalige Graafschap. Geholpen door de Ridderordes die tot de laatste man werden vernietigd door Ragnarok tijdens het beschermen van de vluchtelingen, kwamen zij op een vreemd continent terecht, alwaar zij een kolonie oprichtten die meer dan vijfhonderd jaar zou bloeien als hun enige thuishaven. Deze kolonie doopten zij Daorwin’Dar en al gauw kwamen ze in contact met Elfen, de originele bewoners van Antuïlestyr, zoals het continent genoemd werd. Met deze Elfen smeedden zij een opmerkelijke band en tesamen vochten zij vele oorlogen, zowel op Antuïlestyr als later op Mythandir. Het volk ontwikkelde een unieke mythologie doorspekt met hun eigen oude verhalen en legenden doch tevens beïnvloed door de elfencultuur.
Toen de Elfen hen meldden dat Mythandir weer levensvatbaar was werd een exodus ingezet waardoor Daorwin’Dar grotendeels leegliep. Slechts enkele kuststeden en verspreide dorpjes bleven achter.
Marksgraaf werd opnieuw opgericht daar waar ooit het Graafschap had gelegen, een nieuw Magiecollege werd gebouwd op precies dezelfde plek als dat volgens de overlevering honderden jaren daarvoor had gestaan.
De Marksman was weer thuisgekomen.
Nadat een kleine eeuw geleden een aantal roekeloze magiërs een permanente demonenpoort openden te Wolfsgarth, is Marksgraaf de enige plek in het westen van Mythandir waar het veilig te vertoeven is. Dit is vooral te danken aan de Orde van de Twaalfde Maan.
Onder de leiding van de Graaf Morgan Larsson, huidig Gouden Ridder van de Leeuw, handhaven zij de orde in het graafschap.
Bijgestaan door het magiërscollege te Barlingsveld kunnen zij een halt toeroepen aan de hebzucht van de De Santo’s. Marksgraaf is er zelfs in geslaagd om terrein te Ked’Andir in te palmen als zogenaamde bufferzone. Dit heeft er toe geleid dat de situatie momenteel stabiel is.
Menig vluchteling wordt warm onthaald te Marksgraaf en krijgt een woonst en werk om alzo het graafschap te dienen.
Slavernij bestaat in Marksgraaf maar wordt tegenwoordig enkel nog toegepast op misdadigers.
Binnen het magiërscollege is men ook druk bezig met een oplossing te vinden om het Demonenportaal te Wolfsgarth te sluiten.
Achtergrond/cultuur
De Mensen van Marksgraaf (oftwel Marksman) zijn een fier volk. Hun eer is hun belangrijkste bezit, zonder eer heeft het leven geen zin. Het is dan ook meer dan ernstig indien iemand de eer van een ander bezoedelt.
De Marksman zijn geduchte krijgers, vanaf de leeftijd dat men een zwaard kan vasthouden begint tevens de wapentraining. Iedereen, ook de ambachtslui en boeren, krijgen een gevechtsopleiding. Men is de Grote Tocht nog niet vergeten, niet vergeten dat ze tijdens deze Laatste Ragnarok moesten vluchten van de verschrikkingen.
Daarom zal je heel zelden een Marksman zien zonder wapen in zijn directe nabijheid. Bij het volwassen worden zal elke Marksman (ook de vrouwen) een eed zweren voor de Graaf of zijn gezant. Nooit zullen zij een vijand van Marksgraaf de rug toekeren.
De ordehandhaving in Marksgraaf gebeurt door de Ridderordes van de Twaalfde Maan, een reïncarnatie van de oude ridderordes uit haar schildknapen. Deze ordes kunnen hun oorsprong traceren tot de tijd van Ked’Rahh de Grote en de legendarische Gouden Tijd die de Marksman opnieuw hoopt te zien aanbreken.
Kledingstijl
De kleuren voor Marksgraaf zijn donkerrood en donkergroen.
Mannen dragen lange gewaden en/of kilten. Als pantser dragen sommigen nog het oude schubbenplaat, maar dat is in de Ridder ordes al enige tijd vervangen door het practischere plaatpantser.
Hun kledij is hoofdzakelijk versierd met keltische symbolen en noorse runes. Doorgaans gebruiken ze een groot rond schild en een langzwaard om te vechten.
Mannen dragen hoofdzakelijk baardjes, variërend van vol tot sik. Snorren zijn volledig uit de mode en worden als Pré-Ragnarokkaans gezien. Alhoewel hierin verandering aan ’t komen is, dit door de nieuwe cultuur-eigenschappen dat alle vluchtelingen uit het Noorden met zich meebrengen.