Naam Stadstaat: Ked’Andir
Symbool: Witte draak in profiel op rode achtergrond
Locatie in Mythandir: Midwesten
Naam belangrijkste stad: Da’Roir
Rassen: Mens en Half-Elf
Voornaamste aanbeden goden: het gehele Pantheon
Taal: Gemeenschapstaal
Monetair systeem: Muntsysteem
Deze kolonie van Ked’Ari omvat het grootste deel van gekoloniseerd Mythandir. Ooit was Ked’Ari zelf een kolonie van Mythandir onder leiding van Shan’Ked, dochter van Ked’Rahh de Grote, tot het continent nagenoeg verwoest werd tijdens een zoveelste Ragnarok. Eeuwen na de Laatste Ragnarok keerden kolonisten terug naar hun plaats van oorsprong en helpen heden Mythandir te herontdekken.
Ked’Andir strekt zich uit van het Duystergebergte, waar het grenst aan Marksgraaf rond het Meer van Cadrina, tot de Zwarte Steppe in het noorden. Haar oostelijke grens is Nanderyan, het immense Elfenwoud.
Ooit behoorden Krimsin en het Krakow-gebergte ook tot Ked’Andir, tot de bloeddorstige Tsaar zich afscheurde en de noordelijke provincies opeiste.
Da’Roir
De hoofdstad van Ked’Andir is gelegen in het centrum van de kolonie en vormt naast een vruchtbare trekpleister voor handelaars en avonturiers ook haar militaire hart. De stad kan wekenlange belegeringen weerstaan en heeft dit in het niet zo verre verleden reeds meermaals bewezen tijdens de gevreesde Knookoorlogen en het Pact der Ogres, waarbij hordes goblinoïden te pletter liepen op haar goed georganiseerde verdediging.
Enkele van de belangrijkste tempels liggen in het religieuze hart van de stad, onder andere de immense Bibliotheek van Kalida en het Justitiepaleis, gewijd aan de Godin van de Wijsheid. De Basiliek van Mechnar met haar enorme koepel en Eeuwige Vlam vormt het centrum van het geloof in de Vurige Heer. Zowel het Zwaard als de Vlam van Mechnar hebben hier hun uitvalsbasis.
Het Mausoleum van Amn-Zorax is omgeven met een waas van geheimzinnigheid, het is hier dat Zijn Hoeders de geheimen van de Duistere Heer bewadaren in de uitgestrekte catacomben onder de Tempel van de Heilige Slaap. Deze werd echter recent afgebrand in de strijd tegen de ketterse Oneiromancers.
Ook de andere goden hebben tempels en heiligdommen verspreid over de stad.
Het Lentepaleis, opgetrokken ter ere van de kolonisatie van Mythandir en persoonlijk onderkomen van de Keizerin bij staatsbezoeken, fungeert als woonst voor de plaatsvervangende heerseres van ked’Andir, Inessa’Ked, jongste dochter van de Keizerin.
Santiago
Deze havenstad ligt aan de westelijke kust van Mythandir. Vanop zee gezien is het een prachtige stad, met honderden kleine vaarten en kanalen die de stad doorkruisen. Meer dan duizend kleine bruggen verbinden de verschillende stadskwartieren met elkaar. Talloze gondels en sampans varen langs de kades die gevuld zijn met ontelbaar kleine kraampjes, winkeltjes en handelsposten.
De architectuur is er uniek, het betreft een mengeling tussen Pré-Ragnorakkaanse mensenstijl en het hedendaagse, met af en toe een toets elfse invloeden.
Deze havenstad bloeit vooral door de handel in wijn, fijne stoffen en juwelen en wordt officieus bestuurd door “ de Winterraad der Wijzen”. Alle praktische problemen worden hier op een rationele, rustige manier opgelost.De belangrijkste bron van inkomsten bestaat uit de handel van wijn, fijne stoffen en juwelen. Ongeveer de helft van de bevolking bestaat uit Half-elfen, hetgeen zich uit in een unieke cultuur.
Geschiedenis/cultuur
Opgericht door Wael’Ked in 910 N.R. is Ked’Andir de voorlopig grootste macht op Mythandir.
Ked’Andir is een kolonie van Ked’Ari alwaarMailina’Ked regeert als Keizerin. Haar zoon Lan’Ked regeerde in haar naam over Ked’Andir maar werd recent omgebracht bij een laffe aanslag door een giftige pijl. Zijn jongste zuster Inessa’Ked volgde hem op als Regentes.
Daar waar Ked’Ari een matriarchale maatschappij is, wordt Ked’Andir steeds geregeerd door het oudste kind van de Keizerin. In die zin is het dus minder matriarchaal dan Ked’Ari, maar vrouwen hebben nog altijd een heel belangrijke stem op Ked’Andir.
De Orde van de Zwarte Kraai is de meest eerbiedwaardige orde van het Rijk, zij handhaven de orde in naam van de Keizerin.
De Orde van de Goede Dood vervult ook een onmisbare functie: zij ziet toe op de rust der doden en voorkomt dat deze opnieuw herrijzen. Priesters van de Goede Dood nemen dan ook een belangrijke positie in de gemeenschappen van Ked’Ari (en Ked’Andir) in en worden overal met respekt behandeld
De Ked’Ari geloven in alle 6 Goden: Bruon, Mechnar, Kalida, Borconfax, Medista en Amn-Zorax.
Voor elke God is er minstens één orde.
Kledingstijl
Ked’Ari mannen dragen over het algemeen lange hemden boven hun broek waarbij ze hun hemd rond het middel vastgespen met een riem. Gegoede personen dragen meestal lange jassen (met of zonder mouwen) die de grond net niet raken. Ze werken hun outfit meestal af met een driesteek hoed. Vrouwen die het avontuurlijk pad opgaan kleden zich meestal in broekrokken die het lopen vergemakkelijken. Deze vrijpostige dames dragen meestal ook boven hun rok een typisch mannenhemd dat ze met een riem vastgespen. Ze tooien zich ook met een driesteek hoed.
Situatie in het Derde Era
Als grootste partij kwam het Ked’Andir rijk naar voren, geleid door afstammelingen van Ked’rahh zelve. Maar corruptie in hun eigen rangen en problemen op het thuisfront Ked’Ari leidden er toe dat ze hun greep op Mythandir zagen verminderen.
En alzo kwam het dat de Half-Elfen families er in slaagden om de legendarische Orde van de Zwarte Kraai te ontbinden. De macht van de Orde van de Zwarte Kraai was zo groot dat zelfs vandaag de leiders van de ‘ordetroepen’ de bijnaam Zwarte Kip krijgen. Wat vroeger een spotnaam was, is nu een “ere-titel” geworden.
De Barlito, Lombardi en De Santo families richtten, na de val van de Zwarte Kraai, een triumviraat op waarin ze samen over Ked’Andir regeerden. Alhoewel ze hun eigen families genoeg vrije ruimte lieten voor hun criminele activiteiten was het leven niet zo erg voor de eerlijke burger. Men moest nog altijd wel belasting betalen, maar het was beter dan met de vele moord partijen toen de families tegen de Zwarte Kraai ridders vochten.
Hieraan kwam echter een verandering toen Gian-Carlo De Santo schijnbaar vanuit het niets het buskruit ontdekte. Dit bracht zo’n verandering teweeg binnenin het triumviraat dat de De Santo’s de macht volledig grepen. Dit zorgde op zich voor een vendetta tegen de De Santo. Maar de Barlito en Lombardi families konden niet op tegen een hele De Santo familie uitgerust met blunderbussen en pistolen en snel knielden de Barlito en Lombardi familie hoofden voor Don Maurice De Santo, hoofd der De Santo’s.
Dit bracht de nodige verloedering van Ked’Andir met zich mee. Velen burgers verhuisden naar Marksgraaf of Kozakstan. De Barlito’s en Lombardi’s verplaatsten hun hoofdkwartieren te Santiago naar hun buitenverblijven die ze zwaar begonnen te beveiligen.
Vandaag de dag is het gevaarlijk om als niet De Santo alleen rond te lopen te Santiago en Da’roir.