Ongeveer acht eeuwen na Ragnarok begon hier en daar weer een sprietje gras te groeien, struiken stonden later in bloei. Ragnarok was eindelijk overwonnen en het leven kwam stilaan terug op Mythandir.
Toen Wael’Ked, de toenmalige Keizerin van Ked’Ari, dit te weten kwam beval ze in het Jaar van de Hoop (910 N.R.) haar dochter Kailin’Ari met een groep kolonisten terug naar Mythandir te keren en daar het Rijk van Ked’rahh herop te bouwen.
Enige tijd na aankomst berichtten verkenners dat er nog andere wezens op Mythandir leefden. Op de dorre vlakten huisden nog steeds orcen en goblinoïden en ver weg in de eeuwige sneeuw lag een land van Ogres. Een gigantisch woud bevolkt door de mysterieuze Elfen overwoekerde het centrale deel van het continent en barbaarse stammen mensachtigen leefden in de noordelijke steppevlakten: Kozakski en Kurgan!
Nadat de eerste echte stad – Da’Roir, nu de hoofdstad – een feit was doopte Wael’Ked dat deel van Mythandir tot Ked’Andir (eer gevend aan Ked’rahh de Grote en de witte draak Vrouwe Mythandir).
Er ontstond onenigheid met de noordelijke provincieën, deze scheurden zich in het Jaar van de Tiran (940 N.R.) onder leiding van de zelfgekroonde Tsaar Mykosevar af van Ked’Ari met de verschrikkelijke Zwarte Oorlog tot gevolg, waaruit uiteindelijk de Zwarte Steppe voortkwam. Samen met de kolonisten uit Ked’Ari was ook de strijd teruggekeerd op Mythandir.
De vreselijke Knookoorlogen braken slechts enkele jaren later uit (949 N.R.). Duistermagie werd toen nog aanzien als middel om de talloze ondode burgersvan het rijk te sturen. De zielen van de overledenen bleven sinds Ragnarok in hun dode lichaam en bereikten niet langer op eigen kracht de Onderwereld. Bijgevolg telde Ked’Ari een enorme legermacht aan ondode soldaten en een ver uitgewerkte openbare dienst alwaar de doden als werkers fungeerden. Vele decennia werkte dit systeem, totdat de corruptie toesloeg. Het Cabal Macabre, dat instond voor de begeleiding van deze levenloze massa, keerde zich tegen de Keizerin en trachtte de macht over te nemen onder leiding van de in het geheim overleden Bisschop Venidetto IV, die zichzelf tot Lich Kingkroonde. De Keizerin kwam om tijdens de belegering van het Keizerlijke paleis en werd opgevolgd door haar dochter Kailin’Ked. Ked’Ari werd haast vernietigd door de vele veldslagen en de Duistermagie die hieraan gepaard ging. Uiteindelijk werd het Cabal nagenoeg verslagen door de orde van de Zwarte Kraai, doch haar leiders wisten te ontsnappen naar het herontdekte Mythandir, alwaar de strijd tegen de knoken zich verderzette in een samenwerking met Marksgraaf, Nieuw-Kyosata en de Elfen en uiteindelijk beslecht werd in het voordeel van Ked’Ari en haar bondgenoten.
Het Cabal Macabre verdween ergens ter hoogte van het Duystergebergte in wat heden de Kloof des Doods genoemd wordt.
Ram 1023 N.R. (Na Ragnarok), Jaar van het Kristal.
Ked’Ari wordt geregeerd door Keizerin Mailina’Ked en haar zoon Lan’Ked
regeerde in haar naam over Ked’Andir, alwaar hij de houvast op Mythandir moest verstevigen. De Prins bracht haar echter een vreemd bericht: er zouden machtige magiërs en priesters uit het niets zijn opgedoken toen hij op vredesmissie aan de rand van Nanderyan was. Ze spraken allemaal in de oude taal en beweerden de magiërs te zijn die de magie van de Codex Tactica over Mythandir hadden losgelaten. Hun verwarde gedrag deed geloven dat ze wartaal uitspraken, maar Mailina’Ked heeft in ieder geval een onderzoek bevolen…