De Natuurgodin, zij beveelt de geesten, de planten en de dieren, zij staat symbool voor de vrijheid, de natuur en al het wilde dat men buiten de steden en dorpen vindt. Als godin van de ruwe natuurkrachten is zij de meesteres van de zee, de bergen, de wouden, het weer en smeekt men best haar zegen af bij verre reizen. Zij bepaalt eb en vloed en soms teistert ze de mensheid met het springtij.
Zij beschouwt haar gemaal, de dood, als vanzelfsprekend aanwezig. Aanbeden door woudbewoners, spiritmagiërs, sjamanen en jagers. Ridders van de Boogschutter en de Maagd leven volgens haar patronen.
Haar kleur kent alle schakeringen van blauw tot groen en is nooit dezelfde, haar symbolen zijn het blad, de boom, de wolk maar zij wordt ook voorgesteld als hert, ree, beer of wolf.
Als godin van de verleiding wordt haar genade soms afgesmeekt door de hopeloos verliefden. In de winter vertoeft zij bij haar man op de grens van de onderwereld en verliest de levende natuur haar kracht, maar nooit kan Amn-Zorax haar permanent aan zijn zwart vlammend haardvuur hebben: steeds keert zij uitbundig weer in de lente en dan bloeien alle bloemen en fluiten alle vogels, dan hernieuwt ze haar vrijheid, maagdelijkheid en eeuwige jeugd. Zij is ook de godin van muziek, dans en kunstenaars en wordt daarom vaak samen aanbeden met Kalida als de godinnen van het feest en de ontspanning. Tijdens de nacht, wanneer haar man heerst, is zij de enige die doorbreekt via dromen: de geest is ontembaar. Soms ontfutselt zij zielen aan de controle van haar man. Vele zieners beweren dat ze hun visioenen rechtstreeks van Medista krijgen.
In de zomer onderhoudt ze een briefwisseling met haar man via diverse vogels en sommigen hiervan vliegen verkeerd.
Degene die zich afvroeg waarom een vrouw altijd van idee, smaak of uiterlijk verandert vindt zijn antwoord in de grilligheid van Medista.
Het Woud van Medista
De Orde van Medista tracht zo goed als het kan alle ordes en sekten in dienst van de godin samen te houden, doch de veelheid aan aspecten van Medista verhindert een coherent en samenhangend geloof.
Priesteressen en heksen die Medista volgen zijn meestal geliefd bij de lokale bevolking. Zij voorspellen de toekomst door handlezen, sterrenkunde en tarot, een oud kaartspel dat overwaaide uit een ver verleden. Orakels zijn altijd hogepriesteressen van de Natuurgodin.
Ook treden zij vaak op als vroedvrouw voor de streek waar zij leven, immers Medista staat voor het Leven en de Geboorte.
Verder staan volgelingen van Medista bekend als experten in herbalisme, woudlopen, dier- en plantkunde en overleven in de wildernis.
Op Ked’Andir worden volgelingen van de blauwe magie sinds kort opgejaagd in een ware heksenjacht. Enkel geregistreerde magiegebruikers is het nog toegestaan blauwe magie te praktiseren, waardoor vele priesteressen buiten de wet om moeten handelen. Dat dit tot tragedies leidt wanneer deze arme vrouwen in contact komen met de arm der wet hoeft niet verder uitgelegd te worden.
Zusters in Medista
Deze groep priesteressen van Medista reist door het platteland voornamelijk samen met de Bruonzusters en zij houden vruchtbaarheidsrituelen voor een goede oogst, trouwen koppels, en helen zieken en gewonden.
De zusters worden door de landbouwgemeenschappen met open armen ontvangen omdat zij hun oogsten kunnen zegenen en zo een grotere opbrengst garanderen.
De priesteressen worden geleid door één Hogepriesteres, Hildegard. De Orde komt alleen samen bij de zomer en winterzonnewende, dan houden zij een feest ter ere van hun godin en wijden zich aan het gebed.
Het Roedel van de Godin
Deze vorm van Medista aanbidding is overgewaaid uit de oostelijke vlaktes en aanbidt Medista als godin van het Wilde en de Natuur.
Zij leven teruggetrokken in de wouden, vaak samen met halfelfen in grotere of kleinere gemeenschappen en zij trachten in eenheid met de natuur te leven.
Het Roedel heeft voor alles strikte rituelen, het plukken van bessen, het slachten van het vee, het jagen, het volwassen worden, naamgeving.
Zij zien zichzelf als een roedel van Heilige Wolven onder Medista en als redders van de wereld.
Van sommige gemeenschappen is geweten dat zij met geweld anderen hun leefwijze willen opleggen en er zijn verhalen over deze wilden die dorpen overvallen en dwingen met hen mee te gaan, vaak met bloedige gevechten als gevolg.
Deze groepering wordt dan ook niet tot de Orden gerekend, en geniet niet de formele herkenning door de Tempel van Medista.